De Wbsn-z regelt dat in alle berichtgeving tussen zorgaanbieders het burgerservicenummer (BSN) aanwezig moet zijn, om persoonsverwisseling en daardoor (mogelijke) medische fouten te voorkomen. Verder regelt de Wbsn-z dat de zorgaanbieder bij het eerste patiëntcontact de identiteit van de patiënt moet vaststellen aan de hand van een wettelijk identificatiedocument.
Een zorgverlener kan aan de hand van een aantal persoonsgegevens bij de SBV-Z controleren dat een BSN bij een bepaalde persoon hoort.[1] Ook kan een zorgverlener de omloopstatus van een aan hem aangeboden identificatiedocument bij de SBV-Z controleren.
[1] Wanneer de zorgverlener het BSN van een patiënt die in zijn eigen administratie voorkomt, heeft gecontroleerd via de SBV-Z, dan wordt binnen AORTA gesproken van ‘gekoppelde’ patiëntgegevens (het lokale administratienummer van de patiënt is als het ware ‘gekoppeld’ aan het BSN). Als de patiënt zich nog niet heeft gelegitimeerd met een geldig wettelijk identificatiedocument, is sprake van ‘voorlopig gekoppelde’ patiëntgegevens; na legitimatie is sprake van ‘definitief gekoppelde’ patiëntgegevens.