Vanaf het publiceren van een nieuwe major release krijgen deelnemers een vaste periode de tijd (tot de publicatie van een volgende major release) om de nieuwe versie van het Afsprakenstelsel te implementeren. Na deze periode wordt het verplicht om die versie van het afsprakenstelsel te ondersteunen en wordt daarnaast weer een nieuwe versie gepubliceerd. De oude(re) versie mag vanaf dat moment niet langer gebruikt worden om uit te wisselen.
Uitgangspunt is een 'dakpansgewijze' uitrol, waarbij koppelvlakken van deelnemers altijd minimaal één versie ondersteunen:
- de geldende versie, die op dat moment door alle deelnemers moet worden ondersteund en geïmplementeerd.
- optioneel: de meest recent gepubliceerde versie, die toegepast MAG worden
Dit garandeert dat op enig moment alle deelnemers op een versie van het stelsel en de koppelvlakken kunnen uitwisselen, namelijk de verplichte versie.
Dit geeft deelnemers de ruimte en verantwoordelijkheid om zelf de ontwikkelkalender dusdanig in te richten dat de deelnemer tijdig de verplichte versie uitrolt;
Dit geeft de mogelijkheid voor koplopers om nieuwe functionaliteiten en andere zaken uit de laatst gepubliceerde versie direct na publicatie uit te rollen om (bijvoorbeeld in een gecontroleerde livegang) met andere voorop lopende deelnemers deze te beproeven en/of toe te passen.
.
Op In de onderstaande figuur wordt weergegeven hoe deze ‘dakpansgewijze’ uitrol in zijn werk gaat. Vanaf het publiceren van een nieuwe major release (1.3.0 en 2.0.0 in de figuur) krijgen deelnemers een vaste periode de tijd (tot de publicatie van een volgende major release) om de nieuwe release te implementeren. Na deze periode wordt het verplicht om die versie van het afsprakenstelsel te ondersteunen en wordt daarnaast weer een nieuwe versie gepubliceerd. De daarvoor verplichte versie mag vanaf dat moment niet langer gebruikt worden om uit te wisselen. Op enig moment in de tijd zal een deelnemer altijd minimaal één versie, de verplichte, moeten ondersteunen.
.
In het voorbeeld van de figuur geldt dat op het moment dat versie 2.0.0 wordt gepubliceerd;:
- mag versie 1.2.1 0 niet langer gebruikt worden voor uitwisselingen,
- moet versie 1.3.0 moet door alle deelnemers ondersteunt worden
- mag versie 2.0.0 gebruikt worden door deelnemers die nieuwe features willen toepassen.
...
Voordelen van dit model zijn dat:
- deelnemers altijd kunnen uitwisselen op de verplichte versie met iedere andere deelnemer
- deelnemers zelf hun ontwikkelkalender meer kunnen bepalen
- er geen ‘big bang’ overstap van alle deelnemers tegelijkertijd op een nieuwe versie nodig is
NB: Voor toetreders geldt dat zij ALTIJD de verplichte versie moeten inbouwen voordat zij kunnen deelnemen aan het stelsel(!).
Implicaties voor NEN-certificering
Met de publicatie van een nieuwe versie van het Afsprakenstelsel komt er ook een nieuw aanvullend normenkader beschikbaar. Om een balans te hebben tussen de benodigde tijd die deelnemers nodig hebben voor het maken van aanpassingen enerzijds, en het (te) lang moeten wachten met het verscherpen van de normen rond beveiliging anderzijds, wordt een periode van vier maanden in acht gehouden voordat de nieuwe versie van het aanvullende normenkader toegepast wordt in de NEN certificatie. Dit betekent dat de gepubliceerde versie van het aanvullend normenkader eerder verplicht en algemeen twordt dan de overige delen van het Afsprakenstelsel.
Nieuwe aanpak acceptatie testen
Het huidige acceptatie proces is toegesneden op het toelaten van deelnemers op het stelsel. Het is een ‘toetredingstoets’ die vaststelt dat een kandidaat-deelnemer de koppelvlakken correct en degelijk heeft geïmplementeerd. Onder andere op basis van het acceptatie-rapport wordt een kandidaat-deelnemer bevordert tot deelnemer aan het MedMij Stelsel.
Bij dit nieuwe model is een bijpassende ‘acceptatie test’ nodig. Door deze nieuwe acceptatie testen los te koppelen van toetreding en van de uitrol van een nieuwe release, kunnen deelnemer zelf hun ontwikkeltempo en moment van uitrol van een koppelvlak versie bepalen.
De nieuwe acceptatietest is te beschouwen als een ‘apk’ voor MedMij deelnemers. Doel is om vast te stellen of de implementatie van de deelnemer conform de eisen van één van de actieve versies is geïmplementeerd.
Een deelnemer is verplicht om jaarlijks een dergelijke test uit te laten voeren; bij goedkeuring geldt deze voor een (kalender)jaar. In overleg tussen deelnemer en acceptatieteam wordt bepaald of de test tegen de, laatst gepubliceerde en/of de verplichte, actieve versies van het Afsprakenstelsel wordt uitgevoerd.